Zwemvijver : mijn ontwerp.

Zwemvijvers kunnen in alle maten en vormen gemaakt worden.  Googlen op afbeeldingen levert al direct massa’s voorbeelden voor inspiratie.  Je kan kiezen voor strakke vijvers, formele vormen, of een combinatie.  Je kan het filtergedeelte afzonderlijk maken, of integreren in de vijver langs de rand.  Je kan zorgen voor watervalletjes, brugje over de vijver, terras ernaast, springplank erbij, …

Gedurende de laatste vier jaar ben ik op het “zwemvijverei” aan het broeden, en in gedachten is het al een paar keer veranderd van plaats in mijn tuin, alsook van vorm, grootte, oriëtatie.  Momenteel is dit mijn laatste gedachtenkronkel (13-4-2010 om 20u35) : een licht ovale vijver, met het filtergedeelte ernaast.  Het zou niet direct achter mijn huis liggen, maar wat verder in de tuin. 

Een zwemgedeelte van 13 m lang, in het midden 4 m breed, op de uiteinden 3,5 m breed.  Ernaast het filtergedeelte.  Het water loopt via 2 overlopen in de filterzone.  Aan de voorkant een terras, en een betonnen trap om in en uit de vijver te geraken. 

Op de dwarsdoorsnede ziet het er zo uit :

Ik ben nog aan het nadenken over een oplossing voor dieren die per ongeluk in het water zouden sukkelen.  Een of ander hellend vlak aan de rand zodat ze er terug kunnen uitkruipen, maar dat mag niet teveel uitsteken in het zwemgedeelte zodat zwemmers er niet per ongeluk met hun koppeke tegenstoten (en aangezien ik niet veel hoofdhaar meer heb, zorgt zoiets altijd voor een wonde op mijn knikker).  Ideeën zijn altijd welkom…

Controle van bovenaf

Een lentezonnetje.  Ook mijn katten genieten ervan en spenderen merkelijk meer tijd buiten.  Een plaatsje waar ze zich veilig voelen voor de dominante katers uit de buurt, een mooi zicht hebben op de tuin en hun baasje dat er rondloopt, is onder het afdak van het kot.

Ja !! ik ben er bijna !

 

Annelien is niet meer, leve Annelien !

Cavia’s zijn groepsdieren.  Mijn 2 cavia’s waren al héél hun leven (ongeveer 1 jaar) samen, en dan plots is er eentje weggerukt uit het leven.  Voor de overblijfster is dat natuurlijk aanpassen om alleen verder te moeten.   Voor mij is dat dan een dubbel gevoel : langs de ene kant is het spijtig dat de overblijfster alleen is, en wil ik daarvoor snel een nieuw vriendinnetje, langs de andere kant treur ik een beetje voor het verlies, en als ik snel een ander in de plaats zet is het precies zo van “de volgende… ” of “andere en betere…”.   Maar het leven gaat niet altijd zoals ik het wil, en sterven hoort erbij.

Maggy (een goede vriendin) heeft me uit mijn lijden verlost en heeft woensdag al een ander caviaatje gekocht voor mij.  (Gelukkig was ik dat van plan, want vorige week probeerde ze me een pony aan te smeren voor in mijn tuin, maar dat ging een beetje van het goede teveel zijn.)   Ik heb ze opnieuw Annelien genoemd (was ze uit ouderdom gestorven, dan ging ik een andere naam zoeken, nu is het een beetje ter nagedachtenis dat ik dezelfde naam kies), hopelijk komt ze goed overeen met Natascha en gaan ze een lang en zorgeloos leven tegemoed.

Het nieuwe Annelientje
Natascha en Annelien