De lucht- en waterpomp van mijn zwemvijver waren voorlopig nog verbonden met een verlengdraad die op mijn gazon lag. Om hier een definitieve oplossing voor te hebben, moest er nog een kabel ingegraven worden, en wilde ik eveneens van de gelegenheid gebruik maken om mijn kot van achter in mijn tuin van een stopcontact met elektriciteit te voorzien, aangezien die maar een paar meter verder ligt. Beginnen dus met een sleufke te graven van 60 cm diep (de wettelijke diepte voor een elektriciteitskabel heb ik niet gevonden, met googelen vond ik dieptes gaande van 50 cm tot 1 m). De kabel moet wel in een beschermingsbuis zitten zodat je die niet direct beschadigd bij graafwerken. Ik heb eerst een strookje gazon afgestoken van 50 cm diep, en dan de rest uitgegraven.
Het gleufke is klaar.
Op een bepaald punt moest de kabel gesplitst worden, een stuk naar de pompen van de vijver, een stuk naar het kot. Daarvoor heb ik een verbindingsdoosje gekocht van de beschermingsklasse IP68 (waterdichte buitentoepassing). De kabels netjes verbinden in de doos :
Alles aansluiten !
Vervolgens de doos sluiten en langs een zijkant een opening maken.
Doosje gesloten (waar de schroef rechtsboven zit had ik een opening gemaakt).
Bij de verbindingsdoos was een zakje geleverd met 2 producten die moeten gemengd worden en vervolgens in de verbindingsdoos gegoten worden. Deze vormen dan een waterdichte gel.
De 2 vloeistoffen die moeten gemengd worden.De handleiding : 2 vloeistoffen mengen gedurende 30 sec, mengsel in het verbindingsbakje gieten en afsluiten.
Uit nieuwsgierigheid heb ik ‘s anderendaags het bakje eens opengemaakt, en inderdaad, alles zit in een blubberige gel, waterdicht afgesloten.
In de blubber !
Boven op dit verbindingsstuk (dat 60 cm onder de grond zit) heb ik een stuk doorgesneden helft van een PVC buis gelegd ter bescherming voor graafwerken. Vervolgens alles terug dichtgooien, en de graszoden terugleggen.
Naast mijn zwemvijver wilde ik nog een terras. Om dit aan te leggen ging ik als volgt te werk :
1. Uitgraven tot op 15 – 20 cm diep. Zoals op onderstaande foto te zien, heb ik 6 palen geklopt rond de plaats waar het terras moet komen, en daarop een waterpas hoogtelijn uitgezet. Het nul-niveau is de hoogte dat de tegels uiteindelijk moeten komen. Ik heb 20 cm diep uitgegraven. Door een koord te spannen van een van de palen naar een ander aan de overkant (bijvoorbeeld 10 cm boven nul-niveau) kan ik makkelijk meten of ik nog dieper moet graven of niet.
Lastig werkje, want de grond was hardgereden door de kraan en kar bij het uitgraven van de vijver.
2. Omdat er bomen in de buurt staan, is er kans dat de wortels na een paar jaar onder het terras groeien en dit omhoogduwen. In de hoop dat te vermijden, heb ik langs de kant waar de bomen staan, een sleuf gegraven van 60 cm diep (ten opzichte van het nul-niveau). Lans de kant waar geen bomen staan, heb ik maar 30 cm diep gegraven. De buitenkant van de sleuven is ook de rand tot waar het terras gaat komen.
Een sleufke van 60 cm diep, de rand van het terras.
3. De sleuven worden opgevuld met beton, tot op 5 cm onder het nul-niveau (tegels zijn 2 cm dik, 3 cm om ze in de mortel te leggen.) Hier heb ik al rekening gehouden dat het terras moet afhellen naar 1 richting voor de afwatering. Aan de vijver is het nul-niveau, verst weg van de vijver is 3 cm lager (ik geeft een verval van 0,75 cm per m. (dit is echt het minimum, normaal wordt 1 à 2 cm per m genomen)
De beton boord is gegoten.
Deze beton boord zal ook zorgen voor eens stevige rand van het terras. Op die manier zouden de tegels aan de rand niet mogen scheefzakken na verloop van tijd.
4. Opvullen met stabilisé en aandammen met een trilplaat. Aangezien het bouwverlof was, heb ik de stabilisé zelf mogen moeten mengen (6 à 7 delen zand, 1 deel cement). 4 kubiek, daar was ik efkes zoet mee…
Ziet er al proper uit hé.
5. Paslatten monteren en koordjes spannen. Op onderstaande foto heb ik de paslatten vastgemaakt aan de palen, zodat de onderkant gelijk komt met het nul-niveau aan de vijver. De latten hellen 0,75 cm per m af, weg van de vijver. Vervolgens een koord spannen (héél hard spannen zodat die niet doorhangt). Ik heb 2 koorden gespannen om te beginnen, voor de volgende rijen is 1 voldoende.
Klaar om te betegelen.
6. Betegelen : de eerste paar tegels zijn wat moeilijk, je moet wat zoeken hoe dik de mortel moet liggen. Ik strijk een vlak effen met mortel, en maak dan inkepingen met het truweel. Op die manier is de tegel makkelijk in de mortel te kloppen : als het op een plaats te dik ligt, dan worden de gaten tijdens het kloppen opgevuld.
Inkepingen in de mortel om makkelijk te kunnen aankloppen.
De tegel in de mortel leggen, en met een rubber hamer kloppen tot die mooi gelijk ligt met het koordje.
Mooi gelijk met het koordje…
Bij het leggen van de eerste rij klop ik de tegels tussen 2 koordjes, dus moeten ze aan beide zijden gelijk komen met de koord. Op die manier kan je ze horizontaal vlak leggen, en ook verticaal zodat je rechte voegen krijgt). Indien je met ruwe natuurstenen werkt, is dit wat lastiger, omdat je geen rechte stenen hebt.
Ik plaats stokjes van 0,5 cm dik tussen de tegels zodat ik telkens een gelijke voeg krijg. Mijn tegels zijn exact 60 x 60 cm, dus is dat perfect. Bij sommige soorten vloeren kan je tegels hebben waarvan de ene 59,9 cm is, de andere 60,1 cm, dan kan je nooit een gelijke voeg krijgen.
Een waterpas is eigenlijk overbodig…
Iedere tegel die je inklopt, moet mooi gelijk komen met de koordjes. Voor de rijen die erop volgen, gebruik ik maar 1 koord. Die span ik op 60,5 cm van de vorige tegels, en dan moet ik de tegels gelijk kloppen met het koordje, en langs de andere kant mooi gelijk kloppen met de vorige rij tegels. Na iedere rij was ik ook de eventuele cementsluier van de tegels met een spons met water, want als ik een volgende rij leg kan ik er niet meer aan, en eenmaal eraangedroogd (na een dag), dan gaat het er moeilijk nog terug af…
De randen mooi gladstrijken…De tegels liggen er. Nu nog opvoegen !
Update 5-8-2011 :
Het voegen is ook gebeurd. Ben niet 100 % tevreden, maar het zal zijn tijd moeten uitdoen. Het was een zak poeder mengen met een voorgeschreven hoeveelheid water, en dat in de voegen wrijven met een rubber spatel. Ik heb dat met een aftrekker gedaan, maar aangezien het ruwe tegels zijn, bleef er veel aan het oppervlak kleven. Eenmaal de voegen gevuld, moeten de tegels schoongemaakt worden, dat deed ik met een natte dweil, en op sommig plaatsen kleefde het voegmengsel al serieus aan de tegels en moest ik met een harde borstel afschuren. Ook al probeerde ik de voegen te mijden, toch zijn sommige voegen iets dieper (uitgesleten door het dweilen en schuren) dan andere. Daardoor ben ik niet 100% tevreden.
Er is iets in mijn straat waarvan de voorbijgangers denken : wat is dat nu ? Op wat trekt dat nu ? Waar dient dat voor ? Dat is toch iets belachelijks ! Is die niet beschaamd ? …
Jawel, dat “item” staat al een paar jaar in mijn voortuin. Ik weet dat het op niets trekt, maar ondertussen doet het wel zijn werk. En het moet er nog blijven staan tot mijn zwemvijver aangelegd is. Ik heb in de vorige eeuw gestudeerd voor laborant gespecialiseerd in de milieuzorg. Bijgevolg heb ik een beetje achtergrond over hoe water gezuiverd kan worden. Toen ik mijn huis een 5-tal jaar geleden kocht, kreeg ik van de huurders de overschot van een pot vissen-eten voor in de vijver voor de deur. Daar stond water in dat zo groen was als het gazon, en tot mijn verbazing zaten er ook vissen in. Een post op een andere blog over een groene vijver heeft me overhaald om mijn schandaal publiek te maken. Het gaat dus gewoon over een zelfgemaakte vijverfilter, die ik bij wijze van experiment gemaakt heb om te zien of ik dat water helder zou krijgen. Aangezien dat water niet in een paar dagen gezuiverd is, staat het er al een paar jaar, maar deze zomer had ik de ganse tijd helder water.
Het schandaal
Ja, in het begin stond dat zelfgemaakt takkenscherm er nog niet rond. Dan was het nog belachelijker…
Ja, je kan tot op de bodem kijken.
En zo ziet het schandaal er van boven uit :
Gevuld met argexkorrels
Hoe werkt het eigenlijk ? In de poriën van de argexkorrels groeien bacteriën die de voedingsstoffen uit het water halen. Om een zo hoog mogelijk rendement te hebben moeten alle argexkorrels dus in contact komen met het water, maar ze mogen ook niet continu onder water staan, omdat de bacteriën zuurstof nodig hebben om hun werk te doen. Om dit gedaan te krijgen heb ik een omgekeerde sifon geïnstalleerd. Het water wordt continu in het vat gepompt en stijgt langzaam tussen de argexkorrels, tot het in de bocht van de sifon komt. Als die vol is, dan begint het eruit te lopen, en zuigt het automatisch (gelijk een hevel) al het water uit het vat (en komt er terug lucht tussen de argexkorrels). Eenmaal het vat leeggeheveld, dan vult het zich langzaam terug door de pomp en zo gaat dat altijd maar door.
De werking van het schandaal.
De truc is echter om dit vat ergens te verbergen achter of onder iets, zodat je dat niet ziet naast je vijver. Bij mij lukte dat niet zo goed (allez, ik heb er geen moeite voor gedaan…)
