Plantpatatten update

Na de bemerkingen in mijn vorige post  over pootaardappelen-aardappelplaag heb ik eens wat rondgegoogeld, en blijkbaar bestaan er rassen die een goede resistentie hebben tegen de patattenpest.  Een mens leert altijd bij hé.  Ik heb me dan toch een aantal “resistente” pootaardappelen gekocht, en ze naast mijn 3 rijen eigen kweek van “ik heb geen flauw idee van het ras” geplant (ja, weeral zonder voorkiemen 😉  ).  Ik ben benieuwd : als de plaag neerstrijkt op mijn onbekend ras, of de resistente dan volledig resistent zullen blijken te zijn, of toch een beetje ziek zullen worden.  Wordt vervolgd tijdens de zomer !

Ah ja, het ras is :

SANTE BIO : Vrij vastkokende middenvroege bio-aardappel met hoge opbrengst, goede resistentie tegen aardappelplaag en aardappelcystenaaltjes.

We zijn weer vertrokken…

Moestuin is omgespit, tijd om te beginnen boeren…

In tegenstelling tot de voorbeeldige tuinier Bart die het boekje volgt, hou ik me niet bezig met het voorkiemen van pootaardappelen bij een ideale temperatuur en lichtinval, om de eenvoudige reden dat ik geen pootaardappelen koop of gebruik.  Ik vertrek van mijn voorraad eetpatatten van vorig jaar, kies er een aantal uit (die reeds in de bak voorgekiemd zijn(soms een beetje teveel)) die niet te groot zijn om te planten.  Zijn ze toch te groot, dan snij ik ze gewoon in 2 stukken en zo gaan ze direct en zonder pardon de grond in.   

Misschien zijn er nu lezers waarbij het “koud zweet” uitbreekt met de gedachte “Wat doe jij nu ?  dat kan toch niet lukken ???”  (gelijk mijn ma dacht)  Ewel, ik doe het al 4 jaar op die manier, en heb telkens voldoende en lekkere patatten.  Waarom moet je eigenlijk van pootaardappelen vertrekken ??  Die hebben geen speciale opleiding gekregen hoor.  Pootaardappelen zijn ook maar gewone patatten.  Die kan je ook opeten, net zo goed als dat je eetaardappelen kunt planten.  Ik heb vroeger nog vakantiejobs gedaan bij een pootaardappelkweker, en die worden gelijk gewone aardappelen geteeld, maar ze worden gerooid als ze niet volgroeid zijn (om kleine patatjes te hebben).

Aanaarden doe ik bij het planten, direct voldoende hoog.  Dan duurt het wel langer voor de scheuten bovenkomen, maar als het de komende weken nog zou vriezen ‘s nachts, dan zijn ze toch beter beschermd.  Vroeger stelde ik het aanaarden uit tot de scheuten boven de grond stonden, maar dan brak er regelmatig een scheut af.  Daarmee doe ik het nu bij het planten.

Sproeien tegen de aardappelplaag heb ik laatste 4 jaar niet meer gedaan.  En ja, telkens had ik het zitten.  Als ik zie dat ze de plaag hebben, dan trek ik het loof uit, zodat de aardappelen er niet teveel van hebben, en dat ze nog de hele winter kunnen bewaard worden.  Vroeger sproeide ik wel, maar ook toen had ik het dikwijls aan mijn p**tje.  De gevoelige periodes zijn als het geregend heeft en erna warm wordt : vocht en warmte. 

Aardpeer heb ik ook geplant vandaag, deze zijn niet gevoellig voor ziektes (is familie van de zonnebloem).  Benieuwd welke opbrengst ik daarvan zal hebben.

Zandgrond

Gisteren en de dagen ervoor heeft het goed geregend.  Zandgrond heeft het voordeel dat het water snel weg is, en in de zomer het nadeel dat het snel uitdroogt.  Nog een nadeel dat mij opvalt, is dat plantenresten die ik vorig jaar ingespit heb,  grotendeels onverteerd terug naar boven komen bij deze spitsessie.  Misschien zit er nog te weinig leven in de grond (het is pas het 4de jaar dat ik dit stuk gebruik als moestuin), de komende jaren zullen daar uitsluitsel van geven, ik probeer telkens redelijk wat organisch materiaal in te werken.  Voor de kippen is het een leuke periode : hun speelplein is drie keer zo groot (maar echt veel valt er niet te pikken, af en toe een regenwormke).  Als ik nog iedere avond een halfuurke kan spitten, dan ligt mijn moestuin over een goeie week klaar voor gebruik.