Een blogske met info voor doe-het-zelvers
Toen ik deze morgen met een boterham aan het kippen/konijn/caviaplein kwam, stond Woppy niet aan de draad te wachten op haar boterham. Eigenaardig, want dit is gedurende de laatste 4-5 jaar dagelijkse traditie. Na een kleine zoektocht zag ik haar liggen aan de ingang van een van de konijnenpijpen die ze gegraven had. Helaas levenloos. Ze is toch een 7-tal jaar oud geworden, en ik vermoed dat ze een goed leven had in het groot plein waar ze naar hartenlust kon rondlopen en graven.
Vandaag terug wat tijd om in de tuin te werken. Het zonnetje zal er wel mee te maken hebben, zalig gewoon. Ik was niet de enige die genoot van de zon en buiten zijn. De cavia’s kwamen ook met regelmaat naar buiten, al dan niet fluitend. Het fluiten werd enthousiaster als ik wat gras voor ze klaargelegd had.
Gisteren kon ik ze ook nog eens in hun kotje fotograferen toen ik gras binnengelegd had.
Woppy, mijn konijn, wilde persé ook op de foto. Eventjes naast Swa gaan liggen, dat was al voldoende om mijn aandacht te trekken voor een fotoke. (eigenlijk dacht ik dat mijn konijn op mijn kip ging beginnen rijden, maar toch niet…)
En de jonge Vlaanderse Koekoek vrouwtjes (ondertussen moeder geworden) genoten van een stofbad…
En dan is er nog de moestuin : vandaag nog knolselder, sla en krulkool gezaaid in de couchebak, ondertussen komen de zonnebloemen en spruiten al op. In volle grond heb ik ook mais, snijbiet, pastinaak en voederbieten gezaaid. Alles weeral in gleuven gezaaid, zodat water geven makkelijker is.
Gelijk wanneer ik buiten kom – dag, nacht, regen, sneeuw, vorst – altijd zit mijn konijn Woppy buiten in open lucht. Ze heeft holen gegraven maar slaapt er blijkbaar nooit in. Ze kan in het kippenhok schuilen en in het stro slapen, maar nooit kan ik haar daar betrappen. Wel zag ik vorige week 2 sneeuwloze plaatsjes ter grootte van mijn konijn in het plein waar ze blijft zitten/slapen. Sommige beesten hebben geen last van de kou hé.
