Een paar keer is op mijn blog een foto verschenen waar een zwarte hond op stond. Weekendje weg, Xandros op ontdekking, wat is een zwemvijver, en zo zijn er nog een paar. Noxy is de naam, en hij was de assistentiehond van een goede vriendin Maggy, die rolstoelgebonden is. Helaas is Noxy niet meer. Vorige zaterdag 7 januari is hij tijdens een wandeling door zijn poten gezakt en gestorven. Hij was iets ouder dan 10 jaar. Hartaderbreuk volgens de dierenarts. Het is een snelle dood, het enige positieve wat erover te zeggen is denk ik. Voor zo’n manier van sterven zou ik willen tekenen. Bezig met wandelen, tjiens, er scheelt precies iets, baf, licht is uit… Amper afzien en het niet beseffen.
Maar zo’n manier van sterven heeft serieuze nadelen voor de achterblijvers. Totaal onverwacht, niet zien aankomen, hoe kan dat nu ? Vooral voor een beest dat nog zo actief was en zot kon zijn gelijk een puppy. Voor Maggy is het verschrikkelijk, meer dan 6 jaar waren ze onafscheidelijk. Ik zag hem bijna wekelijks, en ben er ook ondersteboven van.
Nog een paar weetjes over Noxy :
Nox, we missen je, bedankt voor de leuke jaren !! Wie gaat er nu die chips opeten die ik in de cinema ‘per ongeluk’ op de grond laat vallen ??
Merci mooi… En toch voel ik me zo schuldig dat ik geen afscheid kon nemen!!! Maggy baasje van Nox.
Ik leef vanuit Menen heel erg met Maggy mee. Wat ze doet (toch stage volgen om een opvolger) vind ik enorm dapper.
Noxy zou ook willen dat zijn werk verder gezet zou worden en dat het niet verloren gaat want hij wou altijd het beste voor zijn baasje Maggy
Héél mooi Andy!!
Hey Andy,
Mooi geschreven! Nox zag je graag hé en jij Nox! We zullen hem missen, zeker als je in de zomer met Maggy naar zee wil komen. Maar we zullen hem nooit of te nooit vergeten!
Dikke kus,
SanToen
Heb dus beslist om het te doen,voor een opvolger te gaan, maar voel me er echt niet goed bij… Men hart zegt nee, men verstand zegt ja.
Heb zo schrik dat nu ook nog Wizzy of Ziggy op korte termijn gaan sterven, dit kan ik echt niet aan dat zou ik mezelf nooit vergeven.
Hey Andy,
Was voor ons zaterdag ook verschieten hoor. Mooi geschreven van jou en we weten dat je ook van hem hield en wat hebben ze nog leute gehad in je tuin vorig jaar met feestje. Mooie herinneringen met de nodige waterpret. We zullen hem ook nooit vergeten en het zal raar doen als we nog eens samen komen dat die zingende zwarte er niet meer bij is. Hopelijk blijven we mekaar alsnog zien met de eventuele nieuwe aanwinst van Maggy. Hou je goed man en tot horens !!
verdomme dit grijpt naar de keel zeg !!!
Veel sterkte Maggy!