Cavia’s zijn groepsdieren. Mijn 2 cavia’s waren al héél hun leven (ongeveer 1 jaar) samen, en dan plots is er eentje weggerukt uit het leven. Voor de overblijfster is dat natuurlijk aanpassen om alleen verder te moeten. Voor mij is dat dan een dubbel gevoel : langs de ene kant is het spijtig dat de overblijfster alleen is, en wil ik daarvoor snel een nieuw vriendinnetje, langs de andere kant treur ik een beetje voor het verlies, en als ik snel een ander in de plaats zet is het precies zo van “de volgende… ” of “andere en betere…”. Maar het leven gaat niet altijd zoals ik het wil, en sterven hoort erbij.
Maggy (een goede vriendin) heeft me uit mijn lijden verlost en heeft woensdag al een ander caviaatje gekocht voor mij. (Gelukkig was ik dat van plan, want vorige week probeerde ze me een pony aan te smeren voor in mijn tuin, maar dat ging een beetje van het goede teveel zijn.) Ik heb ze opnieuw Annelien genoemd (was ze uit ouderdom gestorven, dan ging ik een andere naam zoeken, nu is het een beetje ter nagedachtenis dat ik dezelfde naam kies), hopelijk komt ze goed overeen met Natascha en gaan ze een lang en zorgeloos leven tegemoed.
Tja ze zitten toch al schoon tesamen e… Mooi om zien.