Moestuin is omgespit, tijd om te beginnen boeren…
In tegenstelling tot de voorbeeldige tuinier Bart die het boekje volgt, hou ik me niet bezig met het voorkiemen van pootaardappelen bij een ideale temperatuur en lichtinval, om de eenvoudige reden dat ik geen pootaardappelen koop of gebruik. Ik vertrek van mijn voorraad eetpatatten van vorig jaar, kies er een aantal uit (die reeds in de bak voorgekiemd zijn(soms een beetje teveel)) die niet te groot zijn om te planten. Zijn ze toch te groot, dan snij ik ze gewoon in 2 stukken en zo gaan ze direct en zonder pardon de grond in.
Misschien zijn er nu lezers waarbij het “koud zweet” uitbreekt met de gedachte “Wat doe jij nu ? dat kan toch niet lukken ???” (gelijk mijn ma dacht) Ewel, ik doe het al 4 jaar op die manier, en heb telkens voldoende en lekkere patatten. Waarom moet je eigenlijk van pootaardappelen vertrekken ?? Die hebben geen speciale opleiding gekregen hoor. Pootaardappelen zijn ook maar gewone patatten. Die kan je ook opeten, net zo goed als dat je eetaardappelen kunt planten. Ik heb vroeger nog vakantiejobs gedaan bij een pootaardappelkweker, en die worden gelijk gewone aardappelen geteeld, maar ze worden gerooid als ze niet volgroeid zijn (om kleine patatjes te hebben).
Aanaarden doe ik bij het planten, direct voldoende hoog. Dan duurt het wel langer voor de scheuten bovenkomen, maar als het de komende weken nog zou vriezen ‘s nachts, dan zijn ze toch beter beschermd. Vroeger stelde ik het aanaarden uit tot de scheuten boven de grond stonden, maar dan brak er regelmatig een scheut af. Daarmee doe ik het nu bij het planten.
Sproeien tegen de aardappelplaag heb ik laatste 4 jaar niet meer gedaan. En ja, telkens had ik het zitten. Als ik zie dat ze de plaag hebben, dan trek ik het loof uit, zodat de aardappelen er niet teveel van hebben, en dat ze nog de hele winter kunnen bewaard worden. Vroeger sproeide ik wel, maar ook toen had ik het dikwijls aan mijn p**tje. De gevoelige periodes zijn als het geregend heeft en erna warm wordt : vocht en warmte.
Aardpeer heb ik ook geplant vandaag, deze zijn niet gevoellig voor ziektes (is familie van de zonnebloem). Benieuwd welke opbrengst ik daarvan zal hebben.
aardpeer! doet! de! poep! spreken!
‘t is echt een groente waar uw lijf aan moet wennen, ge kunt er serieus opgeblazen van zijn. Laat u dat vooral niet tegenhouden om ervan te eten, ‘t is best lekker.
Veel succes met de patatten Andy!
Het klopt dat je met de aardappelen uit de vorige oogst gewoon verder kan telen (onze grootouders deden het ons voor) maar de pootaardappelen die je koopt zijn “gekeurd” (ziektevrij en van die dingen).
Als je pootaardappelen koopt kan je ook eens wat nieuwe rassen proberen. Ook resistentere rassen als bionica en sarpo mira, al mag die laatste dit jaar blijkbaar niet als pootgoed verkocht worden; er gebeurd daar dus wel ‘iets’ mee met die pootaardappelen…
Je wil toch geen nieuwe ‘great famine’ op je geweten 😉 zoveel kosten de pootaardappelen nu ook weer niet (afhankelijk van het ras dan toch).
Soms zijn er ook geen patatten meer over van vorig jaar 😉 de aardperen daarentegen die krijg je van je leven niet meer uit je moestuin weg 😉
en al direct goe bemest en al, zie ik op de bovenste foto. 🙂
Het belangrijkste verschil tussen pootaardappelen en gewone is voor zover ik begrepen heb dat de pootaardappels zo virus en aaltjesvrij mogelijk gekweekt worden (dikwijls in de polders, schijnt daar beter te zijn) zodat je minder snel last hebt van de plage. Maar dat kunnen ook fabeltjes zijn zenne.
Die aardperen krijg je inderdaad nooit meer uit je tuin zoals the666bbq al zei. Ik heb verleden jaar 10 kleine aardpeertjes geplant en heb ondertussen al zeker 100 knollen opgegraven om ze terug weg te krijgen. (en lekker vond ik ze ook al niet).
@the666bbq :
het is eerder uit gemakzucht dat ik mijn vorige oogst terug plant. Ik denk er niet op tijd aan van pootaardappelen te kopen, en plots ligt mijn tuin klaar om te planten en heb ik geen goesting om rond te rijden op zoek naar…
Enig idee waarom die sarpo mira niet als pootgoed mag verkocht worden dit jaar ?
En ik hoop niet om een hongersnood te veroorzaken door altijd te vertrekken van dezelfde aardappel, eerder het tegendeel is de bedoeling : dat er plots een patat tussen zit die resistent is tegen de plaag 😉 (maar mijn poging tot selectie van mais door een kolf te bewaren van een sterke plant met grote kolven om dit jaar te kunnen zaaien is in de kiem gesmoord door een muizennest in mijn kot.)
@Bart :
De teler van pootaardappelen waar ik in mijn jonge tijd vakantiejob gedaan heb, had 2 teelten : pootaardappelen en suikerbieten. Er werd dus goed gespoten tegen de aaltjes, en als hij af en toe een afgekeurd veld had door de plaag, dan kreeg hij die toch verkocht door foefelen. We zijn ondertussen meer dan 20 jaar later, vermoedelijk gaat het er nu een stuk strenger aan toe.
@Tom :
Ik ben nogal goed in het wegkrijgen van woekerende planten : 100 m2 akkerwinde en brandnetel weggekregen door spitten en wortelkes rapen; 10 m2 zevenblad weggekregen door hetzelfde procédé. 99,9 % van dit (on)kruid is weg na een jaar, en nog een jaar later moet ik al hard zoeken om nog een sprietje terug te vinden. Dus die paar knolletjes schrikken mij niet af 😉
De pootaardappelen zijn zo genetische gemanipuleerd, dat als je met hun offspring gaat verder poten de kwaliteit steeds wat verder terugloopt. (Weet ik van iemand die zelf het gm-en deed) Of je ziektes eerder krijgt van steeds dezelfde aardappel gebruiken, dat weet ik niet.